بستن راه علیرضا
بستن راه علیرضا آشپزخونمون اینجا فرش نیست و یه روفرشی انداختیم منم از ترس اینکه شما زمین نخوری یا چیزی از روی زمین بر نداری راه ورودی آشپزخونه رو با دوتا صندلی بستم.اما شما پسر ورووجک دست بر دار نیستی و هر طوری شده میخوای خودتو به هدفت برسونی!
صندلی هارو دو دستی تکون میدی:
دوباره برمیگردی سر جای اولت.آخه ما خودمون همش از اینجا رفت و آمد میکنیم و شما هم دیدی بهترین راه حتما همینه:
بعدم این شکلی جلوی من نشستی تا گولم بزنی و من ببرمت:
البته نا گفته نماند که بعد از خوردن ناهار و گرفتن نیرو از همون قسمتی که ما رفت و آمد میکردیم بالاخره خودت رو به جای مورد نظر رسوندی و نقشه های مارو خراب کردی.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
دوستون دارم
ما هم شما رو خیلی دوست داریم
خدانکنه خاله جونم.
